Airsoft fanaat
Al sinds ik een kind van zes was ben ik bezig met airsoft. Mijn vader was Nederlands kampioen in deze sport. Ik was hier van jongs af aan al heel trots op. Mijn vader had het geluk dat hij professioneel zijn hobby kon beoefenen. Airsoft betaald lang niet altijd genoeg om een familie te kunnen onderhouden. Het is een dure sport, zeker als je op professioneel niveau dit wil doen. Gelukkig zijn de prijzengelden ook hoog. Als je goed bent in de sport kun je hier veel aan verdienen. In mijn jonge jaren had ik alleen een airsoft pistool en oefende ik alleen op de schietbaan. Rond mijn tiende mocht ik mee gaan doen in echte wedstrijden. Bij airsoft gaat het niet alleen om goed kunnen mikken. Je positie in het speelveld is van even al dan niet groter belang. Met mijn vader als coach kwam dit gelukkig wel goed. Ik was nog lang niet op het niveau van mijn vader, maar ik leerde snel.
Naar school
Tijdens mijn middelbare school had ik nog genoeg tijd om naar de airsoft baan te gaan. School ging mij redelijk makkelijk af en ik haalde mijn tentamens van de Havo ruim. Het eerste jaar van mijn opleiding aan het HBO voelde meteen anders. De werkdruk was veel hoger en meer mensen rekenen op je. Hierdoor had ik veel minder tijd voor mijn hobby. Noodgedwongen stopte ik met wat ik het liefst doe; airsoft. Ik was 21 toen ik klaar was met mijn vierjarige opleiding. Samen met een vriend ging ik naar de stad om kleren te kopen. Bij toeval liepen we langs een airsoft winkel. Ik had op dat moment al bijna drie jaar niet meer omgekeken naar airsoft. Ineens voelde ik mijn oude liefde weer opkomen.
Tussenjaar
Ooit wilde ik nog wel een master gaan doen. Maar nu vond ik het tijd om te gaan doen wat ik zelf wilde doen; airsoft. Ik solliciteerde naar een baan met een 32 uren contract. Hierdoor had ik genoeg geld voor mijn hobby en kon ik vrijdag zaterdag en zondag naar de airsoft baan. Ik was heel erg blij dat ik de vrijheid had om dit te kunnen doen. Mijn vader had destijds begrepen dat ik moest stoppen, maar was heel erg blij dat ik de sport weer oppakte. Hij was nu met pensioen en kon mij nu full time komen trainen. Mijn weg om in mijn vader zijn voetsporen te treden was nu echt begonnen.
